دلتان می‌خواهد کتاب بخوانید، اما سر‌و‌صدا و سوءظن‌های ناشی از محتواهای شبکه‌های اجتماعی توجه‌تان را منحرف می‌کند. می‌خواهید چند ساعت از زمان خود را بدون مزاحمت با فرزند خود سپری کنید، اما مدام با اضطراب ایمیلتان را چک می‌کنید تا ببینید رئیستان پیامی فرستاده یا نه. ممکن است بخواهید کسب‌و‌کاری راه‌اندازی کنید، اما در عوض زندگی‌تان پر می‌شود از نوشته‌های فیس‌بوکی که فقط حس حسادت و اضطراب را در وجودتان برمی‌انگیزند. به‌نظر می‌رسد بی‌آنکه خودتان تقصیری داشته باشید، هیچ‌وقت آرام نمی‌گیرید و مجالی برای درنگ و تأمل نمی‌یابید. نتایج مطالعات پروفسور مایکل پوزنر در دانشگاه اورگان نشان دادا که اگر روی موضوعی تمرکز کرده باشید و چیزی حواستان را پرت کند، به‌طور متوسط بیست‌و‌سه دقیقه طول می‌کشد تا بتواند دوباره به همان سطح از تمرکز دست یابید. پژوهش دیگری که روی کارمندان دفاتر اداری در آمریکا انجام شد، نشان داد بیشترِ کارمندان در یک روز عادی حتی یک ساعت هم به‌طور پیوسته کار نمی‌کنند. اگر این وضعیت به مدت چند ماه یا چند سال طول بکشد، شما دیگر به‌سختی می‌توانید تشخیص بدهید که هستید و چه می‌خواهید. شما در زندگی خودتان گم می‌شوید.