ضعیف نیستی، تو فقط یک انسان هستی. نمی‌توانی برای همه‌چیز بجنگی. نمی‌توانی در هر موضوعی بهترین کار را انجام بدهی. نمی‌توانی همیشه منطقی رفتار کنی. گاهی اوقات باید همه‌چیز را به جریان زندگی بسپاری. گاهی اوقات به جای جنگیدن و برنده شدن، باید باخت را بپذیری؛ چرا که دنیا فراتر از کارهایی را که می‌خواهیم انجام بدهیم، چیزهایی که کنترل کنیم و توان انجام دادنشان را داشته باشیم، در خود دارد. اگر نتیجه تغییر هم نکند، انسان‌های زیادی هستند که همیشه به استفاده از روش یکسان ادامه می‌دهند. اگر تو هم این کار را بکنی، هربار احساس خشم بیشتری خواهی کرد و ناراحت‌تر از قبل خواهی بود. در این کتاب تلاش کردم تا به تو بگویم شادی، در جایی که شکست خورده‌ای نیست. اگر گمان می‌کنی به میزان کافی تلاش کرده‌ای و نمی‌توانی نتیجه بگیری، دیگر زمان به راه افتادن فرارسیده است. به روند به راه افتادن، پذیرش می‌گوییم. هرقدر ضعف‌ها، انسان‌ها، دنیا و احساسات را بپذیری، به همان میزان قدرتمند می‌شوی. هرقدر سبک شوی، سنگین خواهی شد. اگر به من می‌گفتند آنچه را که به‌دنبال بیان آن در این کتاب بوده‌ای، در یک جمله خلاصه کن، می‌گفتم: «اتفاق افتاده است، حالا چه‌کار کنم؟» حاضری پا به سفری بگذاری که ببینی چگونه با پذیرش وقایع نیرو می‌گیری؟