خرسی و دوستاش از پشت بوته‌ها و توی لانه‌ی موش صدای خش‌خش میشنوند. آن‌ها اول فکر می‌کنند یکی از دوستان خودشان است، اما معلوم می‌شود یک غریبه پشت بوته‌هاست. صاحب صدا یک جغد کوچک خجالتی است که پشت بوته‌ها قایم شده است. خرسی پیشنهاد میدهد با هم دوست شوند و راسو می‌گوید حالا می‌توانند با هم به آبتنی بروند. در کتاب دیگری از این مجموعه‌ی شعر، می‌بینیم که پشت بوته‌ها ممکن است هرکسی کمین کرده باشد! یک دوست یا یک غریبه؛ یا حتی غریبه‌ای که میتواند دوست جدیدمان باشد. کتاب در مورد مهارت دوست‌یابی است و این‌که نباید خجالت بکشیم و قایم شویم. این‌طوری شاید بتوانیم دوستان خوبی هم پیدا کنیم.