گابریل گارسیا مارکز در سال ۱۹۵۴ در مدرسه سینمایی شهر رم تحصیل کرد او خیال داشت کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس شود و در فکر این بود که کلمبیا مدرسه سینمایی تاسیس کند، برنامه‌هایی که هرگز عملی نشدند. 
 
 
زمانیکه در مکزیک زندگی می‌کرد از روی رمان خود «ساعت شوم» فیلم نامه‌ای نوشت تا از روی آن فیلم تلویزیونی تهیه شود. او به هر حال تا زمان نوشتن «صد سال تنهایی» در فکر این بود که ادبیات را کنار بگذارد و کارگردان سینما بشود... 
 
 
...همیشه فکر می‌کردم سینما برای من ساخته شده است. مدت‌ها طول کشید تا بفهمم اشتباه می‌کنم و چنین نیست. یک روز صبح در اکتبر ۱۹۶۵ که از دیدن خودم خسته شده بودم مثل هر روز در مقابل ماشین تحریرم نشستم و هجده ماه بعد بلند شدم با نسخه کامل تایپ شده صد سال تنهایی. در آن عبور از صحرای برهوت متوجه شدم هیچ چیز زیبا‌تر از این آزادی انفرادی نیست که جلوی ماشین تحریرم بنشینم و جهان را به میل خودم خلق کنم... 
 
 
کتاب «درباره سینما» مارکز، دربرگیرندۀ نقدهای وی بر آثار سینمایی جهان در سالهای دهه ۵۰ میلادی قرن بیستم است، همچنین در این کتاب یادداشت‌های او دربارۀ شخصیت‌ها و هنرمندان و بازیگران ارائه شده است.