درسِ پیانو یکی از نمایشنامه‌های «ده‌گانه‌ی پیستبورگ» است؛ ده نمایشنامه‌ای که آگوست ویلسن (درام‌نویس برجسته‌ی امریکایی) عمر حرفه‌ای‌اش را بر نگارش آن صرف کرد و در هر کدامش به یکی از دهه‌های قرنِ بیستم پرداخت. درس پیانو یکی از موفق‌ترین و محبوب‌ترینِ آن ده‌تا، در سال ۱۹۹۰ جوایز متعددی از جمله پولیتزر، دراما دِسک، و جایزه‌ی حلقه‌ی منتقدانِ نیویورک را ربود. از آن‌زمان تا امروز بارها در برادوِی و خارج از آن بر صحنه رفته است، در ۱۹۹۵ فیلمی تلویزیونی از آن ساخته شد و در ۲۰۲۴ هم نتفلیکس فیلمی سینمایی از آن تولید کرد. «برنیس» یک بیوة سیاه‌پوست آفریقایی و 35 ساله است که به همراه دخترش «ماریتا» و عمویش «دوکر» در آمریکا زندگی می‌کند. به زودی «بوی ویلی» برادر «برنیس» به خانة آن‌ها می‌آید و مبارزة سختی بین او و برادرش برای فروش پیانو که گنجینة گران‌بهای خانوادگی‌شان است، درمی‌گیرد. بوی ویلی تصمیم دارد با فروش پیانو، زمین‌های مردی با نام «ساتر» را خریداری و در آن کشاورزی کند. اما برنیس معتقد است که باید گنجینة خانوادگی‌شان را حفظ کنند. در این میان عموی آن‌ها «واینینگ بوی» که یک پیانیست است به جمع آن‌ها پیوسته و ماجرا را به گونه‌ای دیگر رقم می‌زند.