یوکیو میشیما در کتاب پیش رو داستان پسری نوجوان به اسم نوبورو را روایت می‌کند که عضو گروهی نامتعارف است. آن‌ها که دنیای بزرگسالان را توهم‌آمیز، ریاکارانه و احساسی می‌دانند روشی به اسم عینیت را پیش می‌گیرند و سعی می‌کنند به سبکی متفاوت دنیا را درک کنند. تفریحات غیرمعمول و خشن آن‌ها می‌تواند باعث وحشت هر خواننده‌ای شود، اما این سرگرمی‌ها زمانی که مادر بیوه نوبورو رابطه‌ای عاشقانه با ریوجی را آغاز می‌کند کم کم به مرزهای انسانیت و درندگی نزدیک می‌شوند. نوبورو و دوستانش ابتدا ریوجی را به چشم یک قهرمان می‌بینند. او دریانوردی است که ماه‌ها بر روی کشتی زندگی می‌کند، دورترین نقاطی که آن‌ها از حتی وجودشان خبر ندارند را به چشم دیده است و پس‌انداز بالایی در حساب بانکی‌اش دارد. همین برای برانگیختن تحسین پسربچه‌های سیزده سال کافی است، اما این ایده‌آل‌سازی عمر چندانی ندارد. زمانی که ریوجی از مادر نوبورو خواستگاری می‌کند و تصمیم می‌گیرد در شهر ساکن شود، آن‌ها نتیجه می‌گیرند که او چیزی بیشتر از یک انسان نرم و رمانتیک نیست. این نوجوانان کم سن و سال که از قهرمان خود ناامید شده‌اند، تصمیم می‌گیرند از ریوجی انتقام بگیرند و این‌گونه نقشه‌ای غیرقابل‌باور برای این کار طراحی می‌کنند