سپوژمی زریاب( - 1949)، نویسنده نامدار کشور افغانستان است. دشت قابیل روایت داستانی حماسی و در عین حال تاریخی از وضعیت افغانستان در دهه 60 است. این اثر از مجموعه داستان‌های کوتاه تشکیل شده که زریاب در آن رشادت‌های مردم افغانستان را در عین سختی و تلخی روزگار، در مقابله با نیروهای مهاجم روس بیان می‌کند. یکی از نکات مهم در شیوه نگارش زریاب، حفظ روحیه ملی‌گرایانه و میهن‌پرستانه وی است که در قالب جملات و واژگانی که بار حماسی دارند، روایت می‌شود. سپوژمی زریاب که در کابل به دنیا آمد، از دانش‌آموختگان در فرانسه است. به اعتقاد کارشناسان داستان‌های وی در تنوع درونمایه داستانی، زبان، توجه به شگردهای داستانی و انسجام مضمون شاخص‌اند. در یکی از داستان‌های این مجموعه به نام «ترانه استقلال» آمده است: « مادرم راست می‌گفت. این ترانه را از وقتی برایمان درس داده بودند همیشه بلند‌بلند می‌خواندم و از آن لذت می‌بردم. نامش «ترانة استقلال» بود و از آن بسیار خوشم می‌آمد. نمی‌دانم که از آن به خاطر خود ترانه خوشم می‌آمد یا به خاطر تصویر پسرک خوش‌قدوبالایی که با خوشحالی بیرق سه رنگ افغانستان را به دست گرفته بود و انگار سوی ما می‌دید و این ترانه را می‌خواند. گر به سوی خاک ما دشمن ناپاک ما پیش آید یک قدم می‌کنیم پایش قلم گر به سوی خاک ما دشمن ناپاک ما تیز بیند یک نظر می‌کشیم چشمان او می‌کشیم چشمان او و وقتی بیشتر از آن خوشم می‌آمد که همان طور که تن‌های کوچک و لاغر خود را زیر لباس سیاه مکتب، کوچک و کوچک‌تر می‌ساختیم و آب بینی خود را پُرسر‌و‌صدا بالا می‌کشیدیم و در جستجوی بی‌حاصل دستمال بینی، جیب‌ها و بکس خود را بررسی می‌کردیم، یک‌صدا و بلند این ترانه را می‌خواندیم.»