اندیشه های بنیامین در حقیقت به شکل مجموعه ای از تعارضات ظاهر می گردد و چنین تلفیق ناهماهنگی از اندیشه های گوناگون تا پایان عمر بنیامین در آثار وی همچنان مشهود بود.
مفهوم مرکزی اندیشه ی او رستگاری یا رهایی از جهان واقع است و از دیدگاه بنیامین فلسفه تاریخ به عنوان تاریخ رهایی و رستگاری تلقی می شود.
کتاب « دهلیزهای رستگاری» مجموعه ای از مقالات است که نسبت تفکر والتر بنیامین را با معرفت شناسی روشن تر می سازد و در توضیحاتی که پایگاه اطلاع رسانی نشر چشمه پیرامون این کتاب ارائه کرده است می خوانیم: «والتر بنیامین در آثار خود از اهمیت معرفت‌شناسی غافل نبوده است. شاهد این نکته را می‌توان در «درباره‌ی برنامه‌ی فلسفه‌ی آینده» بازجست؛ در این مقاله، بنیامین به بررسی پروژه‌ی معرفت‌شناسانه‌ی کانت پرداخته و می‌کوشد تا راهی برای فراتر رفتن از تجربه‌ی کانتی پیدا کند. گذشته از این، دغدغه‌های معرفت‌شناسانه‌ی بنیامین در پس بسیاری از مطالعات ادبی او نیز به چشم می‌آید؛ نمونه‌ی بارز این امر در مقدمه‌ی کتاب خاستگاه تراوئراشپیل آلمانی دیده می‌شود، مقدمه‌ای که «پیش‌درآمد معرفتی ـ انتقادی» نام گرفته است.