برای افراد هر ملتی اطلاع کامل از تاریخ کشورش لازم و واجب است زیرا هر انسانی طبعا میخواهد از انچه در ادوار گذشته رخ داده مطلع گردد و از رفتار و کردار پیشینیان پند گیرد و آنرا در کارهای خود و اموری که در پیش شدارد بکار بندد و بهمین جهت است که میتوان گفت در بین رشته های مختلف دانش شو فرهنگ که دانستن آن برای آدمیزادگان لازم و حتمی است تاریخ اهمیت خاص را داراست.
تاریخ کشور عزیز ما ایران در بین تاریخ ملل جهان درخشنده و تابناک است زیرا این کشور کهنسال از قرنها پیش مرکز تمدن جهانی و علم و هنر عالم بوده و نیاکان پر افتخار ما از نظر عدالت و نوع پروری در بین کلیه کشورهای دنیا معروفیت داشتشه اند میهن پرستی و ایران دوستی آنان زبانزد خاص و عام است.
وقتی که انسان موقع مطالعه تاریخ ایران باستان از طرز حکومت و فرمانروایی کوروش کبیر و داریوش کبیر و انوشیروان دادگر اگاه میگردد و عدالت و نوع پروری و بشر دوستی را در خلال تاریخ سلطنت پر افتخار آنان می بیند.
از هر قوم و ملتی که باشد بر روان این سلاطین دادگستر درود میفرستد و بر ملتی که این پادشاهان عادل و دانا از بین آن ملت برخاسته اند افرین میگوید.
بطوریکه تاریخ کشور کهنسال ایران حاکی است این سرزمین فرزندان لایق و فداکار زیادی داشته است و هریک از این فرزندان از خود گذشتشه اوراقی زرین که حاکی از جانبازی و فداکاری انها در راه ملک و ملت است در تاریخ کشور ما از خود به یادگار گذارده اند.
انچه در سطور بالا به نظر خوانندگان گرامی رسید درباره رضاشاه کبیر صدق می کند
تاریخ رضا شاه کبیر یا ایران نو که در سال هزار و سیصد سی و پنج که توسط ال پی الول ساتن نوشته شده است.تعداد صفحات این کتاب پانصد و چهل و دو صفحه می باشد.که انتشارات آن مترجم می باشد.و مترجم آن عبدالعظیم صبوری است.و در قطع رقعی به چاپ رسیده است.