کتاب سنت روشنفکری در غرب را دو تن نوشته‌اند که یکی از آنان تاریخ‌نویسی روشنفکر است با احاطهی کامل بر ادبیات و فلسفه (برونوفسکی) و دیگری ریاضیدانی علاقه‌مند به فلسفهی علم و ادبیات (مازلیش). آنان سیر تکامل اندیشه‌ها را از دورهی رنسانس تا آغاز قرن 19 پی گرفته‌اند و تاریخ تفکر غرب را به گسترده‌ترین معنایش دنبال کرده‌اند، یعنی فقط به رشته‌ای خاص مثل سیاست یا فلسفه نپرداخته‌اند، بلکه با توجه به بستر تاریخی و اقتصادی و علمی بروز اندیشه‌ها را بررسی کرده‌اند. این کتاب سه بخش دارد: 1 . "دنیای رو به توسعه"، از لئوناردو تا عصر الیزابت؛ در این دوره رنسانس، اصلاح دین و علم و صنعت رخ میدهد. 2 . "عصر مخالفت منطقی"، از کرامول تا روسو؛ عصری که از نخستین انقلاب مهم در دنیا یعنی مقاومت در برابر چارلز اول آغاز میشود و تا حدود 1760 ادامه مییابد. در این بخش جنبش ابراز مخالفت شدید پیرایشگران (پیوریتن‌ها) و سپس گروه‌های مخالف کلیسای رسمی بررسی شده است. 3 . "انقلاب‌های بزرگ"، از آدام اسمیت تا هگل؛ در این بخش آن‌چه در جامعهی ما نشانهی مدرن بودن است نمایان میشود.