تعلقات دینی در جهان اواخر عهد باستان جدا از سیاست نبوده است. این موضوع، به‌خوبی، در واقعۀ کشتار مسیحیان نجران، در نیمۀ نخست سدۀ ششم میلادی، عیان است. درواقع، آنچه در شهر نجران رخ داد، تلاقی سیاست‌های توسعه‌طلبانۀ چهار دولت معتبر آن روزگار، یعنی امپراتوری بیزانس، شاهنشاهی ساسانی، پادشاهی آکسوم، و پادشاهی حِمیَر در منطقه‌ای بود که به‌رغم دورافتاده بودن، نقشی مهم در مسیرهای تجاری آن روزگار ایفا می‌کرد. وقایع نجران از چنان اهمیتی برخوردار بوده است که از همان سدۀ ششم میلادی تا سده‌ها بعد، حتی در روزگار توسعۀ نهایی خلافت اسلامی در منطقه، داستان آن به قلم نویسندگانی گوناگون و به چندین زبان مختلف ضبط شده است. تاکنون بیشتر پژوهش‌های انجام‌شده دربارۀ تاریخ مسیحیت در نجران متمرکز بر منابع یونانی و سریانی بوده و منابع عربی ـ مسیحی موجود کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. کتاب حاضر، پژوهشی اختصاصی در یکی از متون متعلق به سنت عربی ـ مسیحی از روایت کشتار مسیحیان نجران است. ترجمۀ این پژوهش به زبان فارسی، جنبه‌های ناشناخته‌ای از این رخداد را در اختیار خوانندگان و علاقه‌مندان تاریخ منطقه در ایران قرار می‌دهد.