پیش از مادونا و بیانسه، گوگوش بود.
برای نخستین بار، یکی از بزرگ‌ترین ستارگان پاپ قرن بیستم داستان شگفت‌انگیز زندگی خود را بازگو می‌کند: صعودش به شهرت در ایرانِ پیش از انقلاب، دستگیری و زندان، بیست سال سکوت و تبعید، و در نهایت بازگشتی پیروزمندانه به صحنهٔ جهانی.
این فقط داستان زندگی من نیست؛ داستان گذشتهٔ ما و سرگذشت کشورم است: این‌که ایران چگونه بود، چه شد، و چه بر سر مردم و هنرمندانش آمد. چه اتفاقی برای بزرگ‌ترین ستارهٔ پاپ یک کشور می‌افتد وقتی افراطی‌های مذهبی قدرت را در دست می‌گیرند؟ گوگوش پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ پاسخ این پرسش را با تمام وجود تجربه کرد. دولت از او خواست که برای همیشه آواز خواندن را کنار بگذارد، و او بیست سال تمام هرگز نخواند… تا روزی که دوباره خواند.
اکنون، در این خاطرات احساسی و شاعرانه، سوپراستار پاپ، گوگوش، سفر فراموش‌نشدنی خود را آشکار می‌کند. از کودکی سخت در ایران دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی تا ستاره شدن در دههٔ ۷۰، او نشان می‌دهد که رسیدن به اوج شهرت درست در زمانی که انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ کشور را درمی‌نوردید، چه معنایی داشت.
او که گویی یک‌شبه از روی جلد مجلات، فرش‌های قرمز اکران فیلم‌ها، نمایش‌های مد و پخش مداوم از رادیو ناپدید شد، به هدف حملات روحانیون تبدیل گشت. آنچه پس از آن آمد، روایتی دردناک از سرکوب، ارعاب و تبعید بود. پس از بیش از بیست سال—در حالی که از خواندن و حتی سخن گفتن منع شده بود—در آستانهٔ هزارهٔ جدید، صدای خود را دوباره یافت و بار دیگر بر صحنهٔ بین‌المللی ظاهر شد.
اکنون، با الهام از زنان شجاع ایران که در خط مقدم مبارزه برای آزادی‌های خود ایستاده‌اند، گوگوش سرانجام داستان کامل زندگی‌اش را روایت می‌کند؛ روایتی که هم‌زمان، داستان کشوری را بازمی‌گوید که بار دیگر در آستانهٔ بحران ایستاده است.