رمان «عسل و حنظل» در موضوع محوری‌اش به مسئله‌ای پرداخته که اگرچه در همه‌جای جهان بیش و کم رواج دارد اما در جوامع سنتی که هنوز قواعد مردسالاری در آنها مسلط است شایع‌تر است: تجاوز. در جامعه‌ای مردسالار زنان از خانواده گرفته تا محل کار و تحصیل مورد انواع مختلفی از ستم‌ها و تبعیض‌‌ها قرار دارند و این درونمایه اصلی رمان «عسل و حنظل» است. سامیه دختری است نوجوان که برای فرار از وضعیت نابه‌سامان خانوادگی‌اش به شعر و نویسندگی پناه برده و می‌خواهد شاعر و نویسنده شود. او برای چاپ اشعارش در یک روزنامه به سراغ کسی می‌رود که شعرهایش را چاپ می‌کند اما به بهایی بسیار سنگین. فاجعه در رمان «عسل و حنظل» در همین جا رقم می‌خورد. مردی که اشعار سامیه را در روزنامه منتشر می‌کند همان کسی است که با نقشه قبلی به او تجاوز می‌کند و این البته اولین‌بارش هم نبوده است. سامیه که نمی‌تواند با رنج و عذاب ناشی از این فاجعه کنار بیاید دست به خودکشی می‌زند. مرگ او شوکی است که واقعیت موجود را عیان می‌کند. واقعیتی که در آن نه خانواده و نه جامعه حمایتی از سامیه نخواهند کرد و او بی‌پناه و ترس‌خورده مرگ را انتخاب می‌کند.