رمان فارنهایت 451، رمان موفق ری بردبری در عرصه ی بین المللی و شاهکار ادبیات قرن بیستم است و داستان آن، در آینده ای تاریک و پادآرمان شهری اتفاق می افتد. گای مونتاگ، شخصیت اصلی رمان فارنهایت 451، یک آتش نشان است؛ اما نه یک آتش نشان معمولی. شغل او سوزاندن کتاب هایی است که قدغن شده اند و منشأ اصلی اختلافات و بدبختی ها به حساب می آیند. با این حال، مونتاگ احساس خوشبختی نمی کند و دعوا و اختلاف، در زندگی مشترکش موج می زند. آیا کتاب هایی مخفی شده در خانه اش وجود دارند؟ در فارنهایت ۴۵۱ حکومت از جنس «برادر بزرگ» اورول در رمان ۱۹۸۴ نیست. در این کتاب روش حکومت موذیانه‌تر است، چون مردمی که از برنامه‌های سرگرم‌کننده و اطلاعات ناقص تکراری راضی هستند از آن استقبال می‌کنند. ذهنشان چنان از اطلاعات بی‌خاصیت و حقایق بیهوده انباشته است که احساس ذکاوت می‌کنند و از جهل خودخواسته‌ی خود خوشحالند. حکومت کتاب‌ها را خلاصه و خلاصه‌تر می‌کند تا آن‌که جز یادداشت‌های بی‌بو و خاصیت چیزی از آن‌ها باقی نمی‌ماند، درواقع دیگر کتابی برای خواندن وجود ندارد. بعد از آن است – بعد از آن‌که دیگر کسی کتاب نخواند – که مردم خودشان وجود کتاب‌ها را گزارش می‌دهند، چرا که «کتاب تفنگ پُری است در خانه‌ی همسایه!»