احتمالاً در غوغای جهانِ امروز و غلیانِ نیازهای مختلف و غلبه‌ی هزاران محتوای رنگارنگ و جذاب، وقتی با کتاب یا محتوایی فلسفی سرکار پیدا می‌کنید، با خود می‌گویید: چرا فلسفه؟ . در میان پراکندگیِ نظرها و اندیشه‌ها در عرصه‌ای که ابتذال چه‌بسا به ارزش بدل شود و «حقیقت» در پستو بماند، فلسفه زمینه‌ی مشترکی را برای ارج نهادن به حقیقت در پسِ تنوعِ چشم‌اندازها و تشخیص سره از ناسره فراهم کرده و انسان را در جست‌و‌جوی حقیقت راهبری می‌کند. 2. روشن است که پهنه‌ی وسیع علم و معرفت از آغاز تا کنون با مواجهه‌ی آرای متضاد و شجاعتِ اندیشمندان در بیانِ ایده‌های نو در مسیر بالندگی و رشد قدم گذارده و فلسفه در این جهت همواره ابزاری برای ابراز دیدگاه‌ها و بسط آن بوده است، حتی اگر مخالفانی برای آن دیدگاه‌ها پیدا شده باشد. 3. از همین روست که فلسفه با توصیه به اینکه «جرئت اندیشیدن داشته باش» انسان را به وارسی زندگی، خود و جهانِ خود برمی‌انگیزاند و همچون مربی‌ای قاطع و سخت‌گیر، او را به یافتنِ رقیبان سرسخت دعوت می‌کند تا پرسش‌های مهم و جدی خود را به بحث بگذارد و به راستی در راه پویاییِ اندیشه چه چیزی مهم‌تر از «پرسش‌گری» می‌تواند سکان‌دارِ کشتیِ معرفت در تلاطم‌های موجود باشد.