چنانکه می دانیم اعتبار راسل به عنوان فیلسوف استوار بر آثاری است که او در نیمه ی نخستین عمرش در زمینه ی مبانی ریاضیات و منطق، و رابطه ی این دو مبحث با یکدیگر، و نیز در ابداع شیوه های تحلیلی تازه برای حل یا ابطال مسائل مابعد طبیعی، نوشته است. اما راسل در سراسر عمرش به مسائل سیاسی و اجتماعی زمانه ی خود نیز سخت دلبسته بود، و مقدار زیادی از وقت خود را صرف تحلیل این مسائل کرد. ارزش نوشته های سیاسی و اجتماعی او بسیار متفاوت است، ولی در هر حال این نوشته ها در ردیف ثانوی آثار او قرار می گیرند، و حال آنکه موضوع و زبان آنها چنان است که آنها را در دسترس توده ی بسیار بزرگ تری از خوانندگان می گذارد.
قدرت در شمار همین آثار است. این کتاب در پاسخ مسائلی نوشته شده است که در سال ۱۹۳۸ در اروپا مطرح بود؛ هنگامی که پنج سال از عمر حکومت نازیها در آلمان می گذشت و بیش از یک سال به آغاز جنگ جهانی دوم نمانده بود. در آن روزها نگرانی شدید و کاملاً موجهی از «کاربرد بی رحمانه ی قدرت» در اروپا وجود داشت که بازتاب آن را در صفحات این کتاب می بینیم. پس از چهل سال بی گمان کتاب قدرت راسل مقدار زیادی از«فعلیت» خود را از دست داده است. ولی مسأله ی قدرت در همه جای جهان در یک روز مطرح نمی شود، و آنچه در یک جا ممکن است مسأله ی کمابیش کهنه ای بنظر برسد در جای دیگر چه بسا که مسأله ی روز باشد. بخصوص که شیوه ی بحث راسل در این کتاب بیشتر تاریخی است تا تحلیلی و نمونه های تاریخی فراوانی که او از چگونگی تراکم و تبلور قدرت