خطاهایی که به‌هنگام تصور آینده‌ی خود مرتکب می‌شویم نیز قانونمند، منظم و قاعده‌مندند. این خطاها هم الگوهایی دارند که در مورد قدرت‌ها و محدودیت‌های آینده‌نگری آگاهمان می‌کنند، تا حد زیادی همانند توهم بصری که در مورد قدرت‌ها و محدودیت‌های قدرت بینایی به ما اطلاعات می‌دهند. لیز خوردن روی شادی شرح چیزهایی است که علم به ما می‌گوید؛ چگونگی و کیفیت توانایی مغز انسان در تصور آینده‌ی خودش و چگونگی و کیفیت پیش‌بینی آینده‌ای که مغز از آن بیشترین لذت را می‌برد. این کتاب در مورد پازلی است که تعداد زیادی از اندیشمندان طی دوهزار سال گذشته با دقت درباره‌ی آن اندیشیده‌اند و از ایده‌های آن‌ها (و تعدادی از ایده‌های خودم) برای توضیح علت چرایی شناخت کم ما از قلب و ذهن افرادی که درحال تبدیل‌شدن به آن‌ها هستیم، استفاده می‌کند. لیز خوردن روی شادی با ترکیب حقایق و نظریه‌های روان‌شناسی، علوم عصب‌شناختی، فلسفه و اقتصاد رفتاری توجیهی ارائه می‌دهد که به‌شخصه قانع‌کننده می‌دانم؛ اما شما خودتان در مورد شایستگی آن قضاوت می‌کنید.