آنچه در این شماره می‌خوانید: کرونا در خدمت کروز برای پدری عاشق سینما تصویرهای جیمزوب و جنگ قدرت در شبکه نمایش خانگی نگاهی به کارنامه پگاه آهنگرانی. از همان لحظه‌ای که لوگوی برادران وارنر در ابتدای فیلم، پوشیده با سنگ‌های رنگی و جواهر و پولک، بر پرده نقش می‌بندد، تماشاگر به دنیای رنگارنگ و پرجنب وجوش فیلم‌های باز لورمن پرتاب می‌شود. کارگردانی که فیلم‌هایی شلوغ و ماکسی مالیستی می‌سازد، در جنبه‌های بصری از «کم» و «ساده» بیزار است و همیشه صحنه‌های چشم گیر و فوق العاده خلق می‌کند. پس انتخاب لورمن برای کارگردانی فیلمی درباره الویس بسیار مناسب به نظر می‌رسد. فیلمی که سلطان موسیقی پاپ را با آن آرایش صورت و مو و لباس‌های پرزرق وبرق به تصویر می‌کشد و زندگی در دنیای هالیوود در دهه‌های ١٩٦٠ تا ۸۰ را نشان می‌دهد. فیلمی که انتظار می‌رود به شلوغی و رنگارنگی گتسبی بزرگ، فیلم پیشین لورمن، باشد؛ با همان میزان هیاهو و فراز و فرودهای دراماتیک و تصاویر خیره‌کننده، و این انتظار بدون شک برآورده می‌شود.