تجربۀ بُریدن از جهان و هرچه در آن هست، چه‌جور تجربه‌ای‌ست و این تجربه چه حسی به آدم می‌دهد و آدم را به چه عواقبی دچار می‌کند؟ کتاب «مردی که خواب است»، ، رمانی است دربارۀ این تجربه. ژرژ پرک در کتاب «مردی که خواب است» قصۀ بُریدن از دنیا و  مافیها و عواقب آن را نقل می‌کند.کتاب «مردی که خواب است» رمانی است با درونمایه‌ای فلسفی و روایتی نامتعارف. متن اصلی این رمان اولین بار در سال 1967 منتشر شده است. براساس کتاب «مردی که خواب است» در سال 1974 فیلمی ساخته شده که خود ژرژ پرک در کارگردانی آن مشارکت داشته است. ژرژ پرک در کتاب «مردی که خواب است» ماجرای یک دانشجوی جامعه‌شناسی دانشگاه سوربن را روایت می‌کند که ناگهان تصمیم می‌گیرد در امتحان شرکت نکند و درس را ول کند. این تصمیم به تصمیماتی بزرگ‌تر و خطیرتر می‌انجامد. شخصیت کتاب «مردی که خواب است» بر آن می‌شود که کلاً ارتباطش را با همه‌کس و همه‌چیز قطع کند و به آدم‌‌ها و رویدادهای اطرافش بی‌اعتنا باشد. اما بعد از این کار، چه بر سر او خواهد آمد؟ او تا کجای این خلاء و تنهایی‌ و انزوایی که برای خود تدارک دیده است می‌تواند پیش برود؟ زیستِ انسانی که با همۀ دنیا و آدم‌هایش و هرچه در جهان وجود دارد قطع رابطه کرده و می‌خواهد به همه‌چیز بی‌اعتنا باشد چگونه زیستی خواهد بود؟ این موقعیتی است غریب که در کتاب «مردی که خواب است» با رویکردی فلسفی و روایتی شاعرانه و در رفت‌وآمد میان خواب و بیداری مورد ژرفکاوی و دستمایۀ تأمل قرار می‌گیرد. کتاب «مردی که خواب است» روایت بحران هویت و مواجهه با تهی‌بودگی و هیچ است.