«بهرام سال‌ّاست با همسرش کتایون در اروپا زندگی‌می‌کند. او دو دختر دارد که یکی از آن‌ها همجنس‌گراست و دیگری بچه‌ای در شکم دارد با پدری از فرهنگی دیگر. او در کوششی برای تمیزکردن زیرزمین خانه‌اش دفترچه‌ی یادداشت‌های روزانه‌اش را می‌یابد که روایت پرماجرا و دقیق گریز او از مرز و رسیدنش به اروپاست.
بهرام ضمن خواندن دفترچه، به بررسی زندگی کنونی و زندگی‌اش پیش از ترک ایران می‌پردازد و متوجه می‌شود که با گذشتن از مرز، نه‌تنها از مرز کشور که از مرزهای درونی و ارزشی بسیاری گذشته و شخصیت و رفتارش نیز دگرگون شده است.
آیا او باید مانند همسرش گذشته را به فراموشی بسپارد و جذب جامعه‌ی تازه شود یا انکه از میان یادهای گذشته ارزش‌هایی را برچیند و پاسداری کند؟
هنگامی که با گذشتن از هر مرزی بخشی از زندگی‌مان را پشت آن می‌گذاریم، تا چه‌اندازه می‌توانیم از آن «زندگی گذشته» فاصله بگیریم؟»
این رمان بخش دوم رمان «تو هم آرام می‌گیری» است.