فیلسوف فرهیخته تنها می‌تواند از قدرت زبان طبیعی برای توصیف، اگر نه واقعاً برای ساختن جهان، شگفت زده شود. قدرت زبان تا جایی که در تاریخ طبیعی و علم نیز پیش روی کرده است به اندازه کافی تأثیرگذار است، اما ظرفیت تجلی قوه زبانی انسان زمانی خود را نشان می‌دهد که به قلمروهای اجتماعی و فرهنگی روی می‌آوریم، جایی که زبان نقش سازنده‌ای را ایفا می‌کند. جای تعجب نیست که یونانیان باستان هم زبان و هم خود عقل را تحت یک اصطلاح واحد یعنی لوگوس درک می‌کردند! حال در ریشه همه این‌ها، کارکرد دلالتی خود کلمه نهفته است. بنابراین رشته نشانه‌شناسی که ماهیت نشانه‌ها و فرآیندهای شکل‌گیری آن‌ها جهت درک پرورش یافته دانش و زندگی را مطالعه می‌کند، باید برای ذهن هیجان‌انگیز و کلیدی باشد. از این رو، زمانی که یک شخصیت ادبی مشهور مانند اومبرتو اکو، رمان‌نویس ایتالیایی، نوشتن شرحی از این پدیده‌ها را در اثری مثل این کتاب به عهده می‌گیرد، باید از آن استقبال کرد.