اندرونی یک امامزاده. ضریح مشبک امامزاده در انتها. جلوی ضریح، یعنی محل زیارت زائران و آمد و شدشان، مفروش و دیوارهای دو سو گچی است، با دو در، در دو سوی چپ و راست. روی دیوارها پارچه‌های ادعیه نوشته و تصاویری مناسب مکان نصب است. در سوی راست، میزی پایه‌کوتاه دیده می‌شود که روی آن شش قاب‌عکس قرار دارد، قاب‌عکس‌هایی با روبان سیاه بر گوشه‌ی هر کدام به این معنی که حبیب‌الله، محرم، حجت، جلال‌الدین، غفور و داود، که عکسشان در این قاب‌ها است، همگی زنده نیستند. دو شمعدان نیز روی میز است. یک‌سوم جلوی صحنه، کوچه‌ی مقابل امامزاده است ولی دری دیده نمی‌شود و فقط سردری هست که بالای آن تابلوی کاشی‌کاری شده‌ای نصب است با این نوشته: بقعه‌ی مبارکه‌ی حضرت شاهزاده‌حسین علیه‌السلام.