آنچه این کتاب به آن می‌پردازد مسائلی از جنس ارتباط، درک متقابل، مداراجویی و نگرش‌هایی است که حکم‌فرمایی و یا غیبت آن‌ها در جوامع مختلف، در ظهور بحرانِ تقریباً جهانی امروز یعنی دوقطبی‌شدن جوامع، احساس جداافتادگی، افسردگی و برخی دیگر اختلالات روان‌شناختی و بسیاری دشواری‌های دیگر نقشی ریشه‌ای داشته است. چه در این روزگار فقدان ارتباط مهم‌ترین و نخستین مانع بر سر گشودن گره‌های موجود در جامعهٔ بشری است. پیشنهاد بروکس در این کتاب، شناختن دیگران به‌عنوان نخستین گام در مواجهه با آنان است؛ و او مختصات و ویژگی‌های نوعی از شناختن را تشریح می‌کند که از آن با به‌کارگیری نوعی ایجاز بیانی با عبارت دیدن و یا دیدن ژرف یاد می‌کند که ازجمله شامل توجه به فرد، رنج‌های او، توانمندی‌های او، پیشینۀ او و بسیاری موارد دیگر است. سپس بروکس شیوه‌ها و رویکردهای عمدتاً کاربردیِ گوناگونی را که به ژرفابخشی این دیدن کمک می‌کنند برمی‌شمارد و در این راه از بسیاری از روایت‌ها، پژوهش‌ها و دیدگاه‌های برگرفته از منابع دیگر در جهت بیان شفاف‌تر این شیوه‌ها و رویکردها مدد می‌جوید.