این کتاب سیزدهمین جلد از مجموعه «مختصر و مفید» نشر ماهی است و به طور کل نویسنده در این کتاب تلاش می‌کند تا گوشه‌ای از وجوه سیاسی و اقتصادی هنر دوران معاصر را برای مخاطبان مطرح کند. تمرکز اصلی استالابراس بر هنر از سال ۱۹۸۹ به بعد، آن هم عمدتا از زاویه تحلیل سیاسی و اقتصادی است.
 
 
استالابراس در این کتاب علاوه بر طیف مسایل سیاسی و اقتصادی که پیرامون وضعیت متاخر هنر غربی مطرح کرده، بخش‌هایی را هم به بحث درباره هنر کوبا، چین، هنر روسیه و کشورهای اسکاندیناوی اختصاص داده است.
 
 
همچنین این کتاب را می‌توان تحلیلی بر هنر در دوران پسامدرن قلمداد کرد. اشارات بسیار نویسنده به شاکله‌های هنری مختلف در دوران پسامدرن چون هنر چیدمان، هنر اجرا و ویدیوآرت و همچنین آثار هنرمندانی چون «دیمین هرست» و بیان ویژگی‌های پست‌مدرنیستی این آثار، مخاطب را با تحلیلی از هنر دوران پسامدرن مواجه می‌سازد.
 
 
یکی از ویژگی‌های مهم این کتاب مطرح شدن نام و آثار تنی چند از نظریه‌پردازان هنری مانند «آرتور دانتو» و همینطور هنرمندان معاصر جهانی چون «توبیاس ربرگر» است که پیش‌تر منابع چندانی از آن‌ها در زبان فارسی وجود نداشت.