بحث تعارض یاعدم تعارض علم و دین و امکان و چگونگی سازگاری میان آنها از موضوعات پر مناقشه و داغ امروز است و بارها اندیشمندان مختلف را به پای میز مناظره یا مناظره‌های مکتوب کشانده است. دنیل کلمنت دنت، فیلسوف و نویسنده آمریکایی است که در زمینه فلسفه ذهن، فلسفه علم و فلسفه زیست‌شناسی، به‌ویژه فرگشت (نظریه تکامل) و علوم شناختی پژوهش می‌کند. از نظر عقدیتی او خداناباور است. دنت حتی تمایل انسان به باورهای دینی و به ویژه دوگانه‌انگاری جسم و ذهن یا غایت‌انگاری در طبیعت را محصول فرعی فرگشت می‌داند. در مقابل آلوین پلنتینگا، فیلسوف، از اصحاب تئولوژی و پژوهشگر آمریکایی حوزه فلسفه دین است. او هم اکنون مدیر مرکز فلسفه دین در دانشگاه نوتردام است و دفاعی جدی از باور به وجود خدا به عنوان اعتقادی پایه، بسط نظریه معرفت‌شناسی اصلاح‌شده، نقد گسترده مسئله شر و دفاع از موضع خداباورانه در این باب می‌کند. کتاب شامل ۶ گفتار به ترتیب با این عناوین است: «علم و دین»، «حقایقی که به خطا می‌روند»، «سوپرمن علیه خدا؟»، «عادات تخیل و تأثیر آنها بر ناباوری»، «طبیعت گرایی علیه علم» و «نیازی به معجزات نیست». در گفتار اول مباحث مهمی به این شرح مطرح شده است: «تعارض (میان علم و دین) واقعاً در کجاست؟»، «نظریه تکاملی معاصر با خداباوری سازگار است»، «استدلال‌های تکاملی گسترده‌تر ضدخداباوری» و «طبیعت گرایی در مقابل نظریه تکامل».