درمود کستلو  در تفسیری بر این کتاب می‌نویسد: «کتاب حاضر، با مطالب خود، درگیررابطهٔ متضادی می‌شود که ازنظر شکاکان مابین مزیت شناختی عکاسی و ویژگی هنری آن وجود دارد. بدین طریق، مانع از تأکید بیش از اندازه بر مزیت شناختی عکاسی شده و اجازهنمی‌دهد که تمرکز بر ویژگی شناختی عکاسی روند کلی فلسفهٔ عکاسی را مشخص کند. این کتاب به ما ثابت می‌کند که مزیت شناختی عکاسی به قیمت از دست دادن توانایی‌هایهنری تمام نمی‌شود. وجود تعادل و هماهنگی میان مزیت شناختی و ویژگی‌های هنری به این بستگی دارد که یک عکاس چگونه از ویژگی‌های هنری عکاسی استفاده می‌کند یا، با توجه به گفته‌های لوپس، به این بستگی دارد که یک عکاس چگونه از چهار هنر عکاسی استفادهمی‌کند.»
 
کتاب حاضر نخستین اثری است که دومینیک‌مک‌آیور لوپس انحصاراً در مورد عکاسی نگاشته و انتشارات وایلی بک‌ول در سال ۲۰۱۶ منتشر کرده‌است. لوپس عمدتاً در حوزه زیباشناسی فعالیت می‌کند و یکی از اعضای گروه زیباشناسی یو.بی.سی است.
مطالبی که مطالعه خواهید کرد در حیطه فلسفه تحلیلی می‌گنجد و به همین دلیل مواجهه‌اینو با عکاسی محسوب می‌شود. لوپس بر پایه نظریاتی شکاکانه که در بستری تاریخی ظهور کردند، ماهیت هنر عکاسی را شرح می‌دهد. بدین منظور یکی از محکم‌ترین استدلال‌هایشکاکانه را پیش می‌کشد؛ چهار گام کلیدی آن را تفکیک می‌کند؛ و پس از تکذیب هر کدام از این گام‌ها، به نحوی مجزا که با روشی حساب شده صورت می‌پذیرد، یکی از چهار هنر عکاسی را پیشنهاد می‌کند.