رمان اسیر تاریکی شده‌ام در سال 1997 منتشر شد. این رمان به‌صورت خاطرات نوشته شده و به‌عنوان یک اثر ادبی، از سبک نوشتاری بسیار خاصی برخوردار است که بر رابطۀ نویسنده با مادرش تمرکز دارد. در طول خاطرات، نویسنده توانسته احساسات خود در قبال مادرش و رابطه‌شان را به شیوه‌ای بسیار صادقانه و انسانی به نثر درآورده و خواننده را با زندگی و دغدغه‌های این دو شخصیت آشنا کند. در مجموع، رمان اسیر تاریکی شده‌ام به‌عنوان یکی از شاهکارهای ادبیات‌معاصر فرانسه شناخته می‌شود که با استفاده از یک سبک نوشتاری بسیار خاص، موضوعاتی پراهمیت را مطرح کرده است. این کتاب، روایتی بی‌پرده و صریح از تجربۀ شخصی او در مواجهه با بیماری آلزایمر مادرش است. ارنو در این اثر، با قلمی تیز و موشکافانه، به واکاوی احساسات پیچیده و متضاد خود در دوران مراقبت از مادر می‌پردازد. این کتاب، فقط یک روایت شخصی نیست، بلکه بازتابی از تجربه‌ای انسانی است که بسیاری با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. ارنو با شجاعت تمام، تاریک‌ترین زوایای این تجربه را به تصویر می‌کشد: زوال تدریجی حافظه، از دست رفتن هویت و در نهایت، مرگ. او در این مسیر به پرسش‌های عمیقی دربارۀ ماهیت حافظه، هویت و رابطۀ بین مادر و دختر پاسخ می‌دهد. اسیر تاریکی شده‌ام اثری است که خواننده را به تأمل در مفهوم زندگی و مرگ، وادار می‌کند. این کتاب، یادآوری‌ای است از شکنندگی انسان، قدرت عشق و پیوند خانوادگی در مواجهه با دشوارترین لحظات زندگی.