کتاب افسون افسانه‌ها می‌کوشد نشان دهد که داستان‌های پریان چگونه با کمک صورت‌های خیالی، فرآیند رشد سالم انسان را شکل می‌دهند و چگونه گذراندن مراحل این رشد را برای کودک جالب می‌سازند. این فرایند رشد با مقاومت در برابر پدر و مادر ترس از بزرگ شدن آغاز می‌شود و زمانی به پایان می‌رسد که نوجوان براستی خود را شناخته باشد و به بلوغ اخلاقی و استقلال روانی دست یافته باشد و دیگر جنس مخالف را تهدیدآمیز و شیطانی نینگارد، بلکه بتواند با او پیوندی مثبت برقرار کند. کتاب افسون افسانه‌ها به اختصار شرح می‌دهد که چرا قصه‌های پریان در رشد درونی کودک چنین نقش روان شناختی عظیم و مثبتی دارند. لذتی که از خواندن قصه‌ی پریان می‌بریم، و جاذبه‌ای که احساس می‌کنیم، نه از رهگذر معنای روان‌شناختی قصه (گرچه این معنا خود را در اینجا نقشی دارد) بلکه از کیفیات ادبی آن حاصل می‌شود – از خود قصه به عنوان یک اثر هنری. اگر قصه‌ی پریان در وهله‌ی اول و بیش از هر چیز یک اثر هنری نباشد، نمی‌تواند بر کودک تاثیر روان‌شناختی بگذارد.