با این‌که از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ زمان زیادی می‌گذرد، دلیل و چگونگیِ حوادث منتهی به آن، همواره در کانون مباحثات جریان‌های سیاسی سودبَرنده در فضای عمومی کشور بوده است؛ در این میان، اصلی‌ترین محل بروز این مناقشه، رسانه‌های جمعی هستند؛ چراکه هر کدام از این جریان‌ها می‌کوشند به کمک ابزارهایِ ارتباطی، روایت خود را از آن حوادث رواج دهند و برای گفتمان و هویت خود به مشروعیت بیشتری دست یابند. شبکه‌های ماهواره‌ایِ فارسی‌زبان، به‌مثابه بخشی از رسانه‌های جمعی مؤثر در فضایِ کشور هستند و متناسب با عُلقه و وابستگیِ خود به جریان‌های سیاسی، مستندهایی دربارهٔ رویدادهای آن دورهٔ تاریخی می‌سازند. این کتاب سه مستند «از تهران تا قاهره»، «سقوطِ یک شاه» و «انقلاب ۵۷» را تحلیل گفتمان می‌کند؛ مستندهایی که بیش از سایر تولیدات شبکه‌های ماهواره‌ای به انقلاب اسلامی در جامعهٔ ایرانی پرداخته‌اند.