هدف راجر سیوری در کتاب حاضر، بررسی کلی تاریخ عصر صفویه است که در عین حال سعی دارد روند حاکم بر حوادث و جامعه عصر صفوی، همچنین علل ظهور و سقوط این سلسله را ارزیابی کند .دیدگاه اصلی سیوری درباره صفویه این است که قدرت‌یابی صفویه در ایران حاصل سال‌ها(تدارک صبورانه ایدئولوژیک) از سوی تشکیلات صفویه بوده است .در فصل نخست کتاب از منشا و خاستگاه و اجداد صفویان تا تاسیس دولت صفوی سخن گفته شده است .فصل دوم تحت عنوان دین سالاری  به بررسی دوران سلطنت شاه اسماعیل اول( ۲۴ ۱۵۰۱/ ۳۰ ۱۹۰۷)موسس سلسله صفوی اختصاص دارد .در فصل سوم که (اختلافات داخلی و دشمنان خارجی) نام گرفته، تاریخ دولت صفوی از (۱۵۲۴تا ۱۵۸۰م/ ۹۳۰تا ۹۹۶) بررسی و ارزیابی شده است . در فصل چهارم با امپراطوری صفویه در اوج قدرت در دوران سلطنت شاه عباس کبیر ( ۱۶۲۹ ۱۵۸۸/ ۱۰۳۸ ۹۹۶) آشنا می‌شویم و در فصل پنجم (روابط ایران با غرب در دوران صفویه) را می‌خوانیم. (شکوفایی هنر در دوران صفویه) موضوع فصل ششم است و در فصل هفتم (سیمای اصفهان تا زمان شاه عباس) ترسیم شده است . تشریح و تبیین((ساختار اجتماعی و اقتصادی دولت صفوی)) مقوله‌ای است که در فصل هشتم آمده است و در فصل نهم((حیات فکری دوران صفوی)) بررسی شده است . آخرین فصل کتاب به تحلیل((علل و زمینه‌ها و چگونگی زوال و سقوط صفویان)) اختصاص یافته است