«وقتی با مرگ مواجه می‌شویم، به راستی چه اتفاقی می‌افتد؟ به نظر می‌رسد مواجهه با مرگ، به خصوص مرگ کسانی که به ما نزدیک‌ترند. سخت‌تر است ونظام فکری ما را به هم می‌زند.در این موقعیت‌‌ها چه اتفاقی رخ می‌دهد؟برای بسیاری، مواجهه با مرگ هول‌انگیز و ترسناک است، اما برای برخی دیگر این مسئله ممکن است دردناک باشد. دردناک بودن مرگ عزیزان و دوستان، فرآیند پیچیده‌ای است نوعی مواجهه با مرگ خویشتن را تداعی می‌کند. زمانی که از مرگ دوستی با خبر می‌شویم، فضای واقع‌گرای ذهن ما در هم می‌ریزد و «مکانیسم انکار» به فعالیت در می‌آید. در چین موقعیت چرا این مکانیسم به کار می‌‌افتد؟ بی‌تردید مکانیسم انکار، به عنوان یک فریب ذهنی خودآگاه، تلاش می کند دنیای منظم و ملموس بیرون را برای ما پابرجا کند. این مکانیسم نوعی «فریب سازگارانه» است برای اینکه بتوانیم خود را برای خبرها و وقایع بعدی یا هر چیزی که به تبع چنین اخباری رخ می‌دهد، آماده کنیم. ذهن عادت کرده‌ی ما به واقعیت، در پی حفظ وضع موجود است. چرا که بخشی درون خود ترس‌های اساسی را در طول تاریخ یدک می‌کشیده است. بخشی از این ترس ها حس بی‌ارزشی در برابر کائنات و دنیا را در ما بیدار می‌کند. به نظر می‌رسید انسان ذاتاً با این ترس‌ها دست به گریبان است و در طول تاریخ تکامل خود، احساس بی‌ارزشی و ناچیزی درمقابل کائنات را درون خود به همراه داشته است.»