تاریک ماه روایت آوارگی و دلدادگی‌ست، ساحت فراق و هجرت و هجران است. راوی رمان، یاغی سرگردانی است. مستاصل در شنزارها و کوه‌های جنوب، مردی عاشق‌پیشه که در مواجهه با سرشت و سرنوشتی محتوم نمی‌تواند بر تقدیر تلخ و طبیعت تفیده فائق آید. میرجان نه اسطوره است و نه قهرمان، نه اهل رشادت و شجاعت است و نه در پی شهسواری و ستایش. میرجان ضد اسطوره است، ضد قهرمان، با همان سرگردانی‌های اودیسه‌وار، در موقعیتی به تمامی هیچاهیچ. مخاطبان و منتقدان، تاریک ماه را از رمان‌های قابل تامل سال‌های اخیر و همچنین داوران جایزه‌ی هفت اقلیم آن را شایسته‌ی عنوان رمان برگزیده سال 93 دانسته‌اند.