اثر حاضر با زبان و نثری ساده و فارغ از پیچیدگی، ایده‌های اصلی برخی از مهمترین روشنفکران ایرانی در مواجهه با مدرنیته غربی و جدال آن با سنت به مثابه معضلی قدیمی را شرح داده است. در میان جهت‌های مختلفی که در این بحث می‌توان متصور شد، اثر حاضر بر دو جهت اصلی این حوزه یعنی «جهت و روایت اعتراضی» و «جهت و روایت وفادارانه» نسبت به مدرنیته و تجلیات آن در جامعه ایرانی تمرکز کرده است. نوری گفت: روشنفکرانی چون فردید، نصر و داوری اردکانی با رویکردی اعتراضی به نقد مدرنیته غربی پرداخته‌اند و روشنفکرانی چون شایگان، سروش و رجایی نیز ضمن اتخاذ رویکردی انتقادی نسبت به مدرنیته در زمره وفاداران به آن شناخته شده‌اند. روشنفکران معترض و حامیان اجتماعی آنها با نگاهی رادیکال به دنیای مدرن باعث تقویت حکومت و سیاست محافظه‌کار شده‌اند، در مقابل روشنفکران وفادار به مدرنیته و طرفداران آنها با داشتن رویکردی انتقادی سعی در گسترش دموکراسی و فرایندهای دموکراتیک به عنوان اموری حیاتی دارند.