کتاب جامعه، فرهنگ و سیاست در اشعار سید اشرف الدین گیلانى (نسیم شمال) به قلم داود علی بابایی، ابتدا شرح حال کوتاهی درباره این شاعر آزادمنش و مستقل از گرایشات سیاسى و پاى‌بند به میهن ارائه داده و سپس به بررسی اشعار و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی او پرداخته است. سید اشرف‌الدین، در قزوین به دنیا آمد و در دوران شیرخوارگی یتیم گردید. مال و املاک و خانه‌اش را زورگویان غصب کردند و سبب زندگی سخت و فقر او گردیدند، او در جوانى به عتبات عالیات سفر کرد و مدتى در کربلا و نجف (تقریباً پنج سال) سکونت گزید؛ اما حس میهن‌ پرستى او را رها نکرد و او نتوانست آرام نشیند و دوباره به قزوین بازگشت و سپس به تبریز رفت و در همان‌جا بود که دوره‌ى مقدماتى تحصیلات خود را سپرى کرد و چندى بعد به گیلان رفت و در رشت مورد نوازش و مهمان‌نوازى رشتیان قرار گرفت و در همان‌جا بود که روزنامه‌ى چهار صفحه‌اى «نسیم شمال» را که اشعارى با مضامین فکاهى و طنز داشت، منتشر کرد و مسائل سیاسى و اجتماعى ایران را مورد نقد و بررسى قرار داد. این شاعر آزاده از دم دیگران هراس به خود راه نمى‌داد و نمى‌توانست در برابر ستم حاکمان سکوت کند. در او ترس و وحشت یک مسأله‌ى موهومى بود زیرا او نه وزیر شد، نه وکیل شد، نه رئیس اداره شد، نه سناتور شده، نه مال و منال به دست آورد که بترسد از او بگیرند. گیلانی در حدود 65 سال عمر کرد. او همیشه با فقر و ندارى و در مدرسه‌ى «صدر» زندگى مى‌کرد و سرانجام به‌طور غریبانه‌اى در بیمارستان جان به جان‌ آفرین گفت.