جَوامِعُ اَحْکامِ النُّجوم، کتابی به زبان فارسی در زایچه و احکام نجوم از ظهیرالدین ابوالحسن علی بن زید بن محمد بیهقی (۴۹۰-۵۶۵ ق / ۱۰۹۷-۱۱۷۰ م)، مشهور به ابن‌فُندُق و فرید خراسان، ادیب، مورخ، فیلسوف، منجم، متکلم و فقیه سدۀ ۶ ق / ۱۲ م. این اثر که از نظر ادبی و تاریخی اطلاعات ارزشمندی دارد (نفیسی، ۳۳۶)، افزون بر آنکه از تسلط بیهقی در زمینۀ نجوم خبر می‌دهد، ازجمله منابعی است که در بررسی زندگی اجتماعی عصر مؤلف سودمند است؛ به‌ویژه که مؤلف دربارۀ صنایع، حِرَف، آداب و رسوم اجتماعی، اصطلاحات رایج زبانی و دیگر مسائل مردم‌شناختی مباحث ارزنده‌ای را مطرح می‌کند و در پی نشان دادن ارتباط این مسائل با احکام نجوم متداول در روزگار خود است. این کتاب با آنچه یاقوت حموی با عنوان جوامع الاحکام در ۳ جلد از بیهقی یاد کرده ، متفاوت است