آن چه کتاب دزیره را خواندنی و جالب می‌کند، و پس از نیم قرن هنوز آن را جزو پرخواننده ترین کتاب‌ها قرار می‌دهد، به طور حتم داستان زندگی دزیره کلاری دختر حریر فروشی در مارسی نیست که به مقام ملکه سوئد و نروژ رسید و نه این واقعیت تاریخی که خاندان سلطنتی فعلی سوئد فرزندان، یا در واقع نوه و نتیجه‌های همان برنادوت، گروهبان سادۀ ارتش هستند. البته داستان زندگی او و خانواده‌اش خالی از لطف و گیرایی نیست و همچنین قلم روان و شیوای آن ماری سلینکو، اما آن چه به این کتاب ارزش و اهمیت خاصی می‌دهد، در واقع زندگی نامۀ یکی از بزرگ‌ترین و سرشناس‌ترین چهره‌های تاریخ نه چندان فرانسه بلکه دنیاست، ولی نه به آن صورتی که در شرح حال‌ها و زندگینامه‌های گوناگون و بی‌شمار آمده است، و نه حتی به آن شکلی که در خاطرات خود ناپلئون منعکس است. پس از آشنایی دزیره با ژوزف بناپارت برادر ناپلئون بناپارت و ازدواج ژوزف با ژولی، خواهر دزیره، دزیره دل به عشق ناپلئون می‌سپارد. اما ناپلئون بر خلاف قولش برای ازدواج با او در پاریس با زن دیگری ازدواج می‌کند. چند سال بعد دزیره با مردی به نام ژان باپتیست برنادوت پیوند زناشویی می‌بندد که حاصل آن پسری می‌شود به نام اسکار. از آنجا که همسرش به عنوان فرزند خوانده کارل سیزدهم و ولیعهد سوئد برگزیده می‌شود دزیره به همراه شوهرش به سوئد می‌رود. اما پس از مشاجره‌ای با ملکه سوئد، به فرانسه بازمی‌گردد. سر انجام با فوت کارل سیزدهم وی به سوئد می‌رود و تا آخر عمر آنجا می‌ماند و در استکهلم چشم از جهان فرو می‌بندد.