در رمانِ «دوست اعجوبۀ من»، دوستیِ زنان، صادقانه به تصویر کشیده شده است و فرانته در آن به کشف پیچیدگی‌های دوستیِ زنانه می­‌پردازد. دوستی‌ای که برای خود زنان هم سرزمینی ناشناخته و بدون قوانین معیّن است و اگر به نظر افراطی نیاید او کلیشۀ دوستیِ زنان (همیشگی، پایدار، و ساده و بی‌آلایش‌) ‌‌را  به‌هم می‌ریزد. در این کتاب، فرانته تمایلاتی متناقض را آشکار می‌کند که در عین ناهمخوانی، با یکدیگر ‌زیست می‌کنند. دنیای خانگی را همانند میدان جنگ نشان داده و جنبۀ بی‌زرق‌وبرق زنان را روشن کرده است. زنانی که در عین صمیمیت، از استعداد خاصی در زمین‌‌‌زدن یکدیگر برخوردارند. این کتاب سرشار از جزئیات و دوگانه‌های درد و لذت، سردرگمی و وضوح، و محدودیت و آزادی است.