در این کتاب به دفاع از سه ایده از منظر سه متفکر: هگل، فروید و فانون درباره نظریه سوژه پرداخته شده است. نخستین نظریه درباره آسیب‌شناسی است که خود،‌ مستلزم یک ساختار بهنجار برای فهم پذیری است؛ دومین آن در خصوص رابطه بین آسیب‌شناسی و ساختار بهنجار دیالکتیکی است؛ و سومی بر آن است که شناخت فرد و جامعه بدون ارتباط با یکدیگر ممکن نیست. هر سه متفکر نظریات مذکور را تایید کرده‌اند. در این میان فانون به مثابه نقطه عطفی برای این مطالعه محسوب می‌شود زیرا تحلیل وی به طور کاملا واضحی وابسته به ایده‌های یاد شده است؛ ایده‌هایی که از طریق هگل و فروید بر دیدگاه او تاثیرگذار بوده است.