دیوار چهارم داستان مردی به نام ژرژ را روایت می‌کند، دوگانه ادبی نویسنده، کارگردانی آماتور در اوقات فراغت خود، اما مهم‌تر از همه دانشجوی ابدی در دانشگاه سوربن ، و برای مدت‌های طولانی یک فعال در جناح چپ افراطی، به ویژه برای دفاع از فلسطینی ها ژرژی از دهه 1980 که فقط شورش را تجربه می کند و نه جنگ. ژرژی که برای اولین بار به سمت لبنان پرواز می کند و به ویژه جنگی که در آنجا جریان دارد، تنها با هدف وفای به قولی که به دوستش سام، ساموئل آکونیس، صلح طلب یونانی اهل سالونیکا ، یهودی که خانواده اش در بیرکناو تلف شدند ، وفادار است. در دوران دیکتاتوری سرهنگ ها به پاریس پناه می برد . سام یک کارگردان واقعی تئاتر است که به دلیل سرطان در بیمارستان بستری شده . سپس ژرژ تنها "خانواده" باقی مانده او را تشکیل می دهد. سام از او می‌خواهد که آخرین پروژه‌اش را برای او انجام دهد، وظیفه آرمان‌شهری نمایش آنتیگون ، نمایشنامه ژان انویله ، در بیروت در حال جنگ. ایده این است که بازیگران جناح‌های مختلف سیاسی و مذهبی درگیر در مناقشه را گرد هم آورد تا نمایش را در یک «مهلت» دو ساعته به عنوان نمایش حسن نیت روی صحنه‌ای موقت اجرا کنند.