کارلین گلسر برای نگارش این اثر به بیست نفر از دوستان و همکاران و بستگانش پیشنهاد داد تا طی داستانی نشان دهند شادکامی برایشان چه معنایی دارد و چگونه تجربیات شخصی‌شان به شادکامی گره خورده است. او این داستان‌ها را به‌طوری با تئوری انتخاب درآمیخت که خواننده شادکامی را به طور ملموس و عینی تجربه کند. در یکی از داستان‌ها آمده است: آخرین باری که مادربزرگم را دیدم، از او پرسیدم: شادکامی از نظر شما چیست؟ پاسخ داد: همین که تو را می‌بینم، شادکامم. چقدر خوشبختم که چنین آدم‌های فوق‌العاده‌ای در زندگی‌ام حضور دارند. خانم گلسر امیدوار است که افراد با خواندن این کتاب، خودشان را در این داستان‌ها پیدا کنند و موجب شود شکوفاتر شوند و بدرخشند.