ما در جهانی زندگی می‌کنیم که یکسر حول برتری‌جویی می‌گردد. گویی همواره ناگزیریم در میان ثروتمندترین‌، قدرتمندترین‌ یا مشهورترین‌ افراد جایی برای خودمان بیابیم. این کتاب شرح می‌دهد که هیچ‌کس از این نظم اجتماعی رقابت‌محور نفعی نمی‌برد و زیستن راه‌ورسم دیگری هم دارد: زندگی خوب‌ و ‌بسنده برای همه. آورام آلپرت نشان می‌دهد که دغدغة برتری‌جویی ما را دچار تنش و اضطراب بی‌وقفه می‌کند، به روابطمان آسیب می‌رساند، به نابرابری گستردة سیاسی و اقتصادی دامن می‌زند و محیط‌زیستمان را به ویرانی می‌کشاند. آلپرت توضیح می‌دهد که چطور می‌توانیم از جهان‌بینی برتری‌جویی دست بکشیم و جامعه‌ای بسازیم که در آن همه بتوانند شکوفا شوند و ببالند. وقتی کمتر درگیر رقابت با یکدیگریم، می‌توانیم معنا و هدفی تازه در زندگی بیابیم، نیازهای مادی و عاطفی‌مان برآورده می‌شود و از فراغت بیشتری در زندگی بهره می‌بریم. بااین‌همه، آلپرت آرمان‌شهری دروغین را وعده نمی‌دهد، بلکه تأکید می‌کند که زندگی هرگز نمی‌تواند بهتر از خوب ‌و‌ بسنده باشد، چون به‌ناگزیر همیشه با حوادث و مصیبت‌هایی مواجهیم که مهارشان از دستمان خارج است.