سقوط رمانی است فلسفی که از زبان «ژان باتیست کلمانس» که وکیل بوده و هم اگنون خود را «قاضی توبه‌کار» می‌خواند نقل می‌شود. وی ماجرای زندگی‌اش را برای غریبه‌ای تعریف می‌کند. ژان باتیست کلمانس در یک رستورانی با غریبه‌ای – که در اصل خواننده ی کتاب است- آشنا می‌شود و داستان زندگی اش را برای او بازگو می‌کند. ژان باتیست تعریف می‌کند که وکیلی تراز اول در پاریس بوده و زندگی بسیار موفقی داشته است. اما شبی که در حال گذشتن از پلی در پاریس بوده، زنی را می‌بیند که بصورتی غیرعادی به لبه‌های پل نزدیک شده است. ژان باتیست با بی‌توجهی از کنار زن می‌گذرد. بعد از چند قدم، صدای برخورد شیئی با آب را می‌شنود، اما -برخلاف تمامی ارزشهایی که خود، ظاهراً، در طول اعترافاتش به آنها پایبندی نشان می‌دهد- هیج کاری نمی‌کند. این اتفاق بر زندگی موفق او -به عنوان وکیل- تأثیر به سزایی میگذارد.