شیرکو بیکس بی گمان تأثیرگذارترین شاعر کرد است؛ شاعری که پای شعر کردی را به آن سوی مرزها کشاند و جهان را با زخمها و رنج های ازلی ملت کرد آشنا کرد. شاید هیچ عمل سیاسی به اندازه شعر شیر کو نتوانسته باشد فاجعه حلبچه و انفال و نسل کشی کردها به دست رژیم بعث را به جهانیان نشان دهد. غربت، آوارگی، آزادی، انسان، مبارزه، عشق و سرزمین از اصلی‌ترین دغدغه‌های شعر شیرکو بیکس است. برای شیرکو بیکس، جهان شعر جهانی بی‌مرز است که گام نهادن در آن گام نهادن در آسمان و افلاک و ستارگان است و شاعر را به‌سمت پرسش‌های بی‌پاسخ می‌کشاند. برای شیرکو، تولد شعر لحظۀ زایمان زنی است که فرزندی به‌دنیا می‌آورد. تولد شعر نزد شیرکو درد ابر است هنگام باریدن؛ گاه غرش می‌کند و دریغ از قطره‌ای باران و گاه با ترنمی سیلی خروشان جاری می‌شود.