این رمان بر اساس یک ماجرای واقعی نوشته شده است.
داستان زندگی دختری زیبا و جسور از خانواده ای اشرافی و نزدیک به دربار که بر اثر حادثه ای فلج می شود. آشنایی او با افسری اخراجی و ماجرای دلدادگی آن دو سرآغاز اتفاقاتی عجیب و سهمناک است که به پایانی تلخ و غم انگیز می انجامد. عشقی رمانتیک یا رمانتیسم سیاسی درمی آمیزد و به شورشی مسلحانه علیه حکومت منجر می شود. اقدام برای برپایی آرمانشهر در عمل به ضد خودش تبدیل می شود و نه تنها عدالت و آزادی به ارمغان نمی آورد بلکه عده ای بیگناه را قربان می کند.
آیزایا برلین قرن بیستم را قرن آرمانگرایی نامید. اما نگفت این آرمانگرایی اغلب با توهمات رمانتیسمی درآمیخته بود. متاسفانه ماشین تاریخ دنده عقب ندارد و آرزوی بازگشت به گذشته و احیای دورانی سپری شده آرزویی محال است.
کاملیا و پرویز نه تنها خود قربانی رمانتیسمی کور شدند، بلکه آتشی افروختند که دامن برخی از تزدیکات دربار پهلوی را نیز گرفت.
 
حمید نامجو متولد سال ۱۳۳۹ تربت‌جام است. شهری کوچک در مرزهای شرقی ایران که پیش از انقلاب به رقص و موسیقی شهره بود.«دو اتفاق مهم زندگی من یکی وقوع انقلاب در ایران در اولین سال‌های جوانی‌ام بود و تجربه‌های بی‌واسطه از سال‌های پرآشوب دوران انقلاب و سپس جنگ. تجربه‌هایی که پس از نزدیک به چهل‌سال هم‌چنان ذهن آدمی را درگیر پرسش‌هایی ابدی اما بی‌پاسخ می‌کنند.