اين كتاب را محمد معروف، اقبال‌شناس پاكستاني نوشته و محمد بقائي (ماكان) آن را به فارسي برگردانده است. بقائي (ماكان) پيش از اين نيز كتاب «اقبال و انديشه‌هاي ديني قرن معاصر» را از اين نويسنده پاكستاني به فارسي برگردانده بود. محمد معروف در اين كتاب ديدگاه‌هاي اقبال لاهوري را درباره تجربه ديني نشان داده است. به نظر اقبال دين صرفاً مجموعه‌اي از احكام و شعائر نيست، بلكه تجربه‌اي است كه كنه حقيقت و واقعيت را روشن مي‌سازد و سبب مي‌شود تا مستقيماً و بي‌درنگ فهم شود. آنچه ديدگاه اقبال را نسبت به دين متمايز مي‌كند اين است كه او آن را روش اشراقي رمزآلود نمي‌داند، بلكه تجربه‌اي مي‌داند همانند ديگر تجربه‌ها كه جنبه معرفت‌بخشي آن از ديگر اشكال تجربه بيشتر است. كتاب «فلسفه دين از ديدگاه اقبال» دو بخش دارد. در بخش اول مباحثي آمده كه بنيادشان بر دين است. در بخش دوم كتاب هم از ماهيت، ويژگي‌ها و اهميت معرفتي تجربه ديني بحث شده است. محمد معروف در بخش اول به نظرات روانكاواني مثل فرويد و يونگ از يك طرف و ماده‌گرايان حوزه پزشكي مثل هاكسلي و شلدن از سوي ديگر نظر انتقادي دارد. كتاب «فلسفه دين از ديدگاه اقبال» چند پيوست هم دارد. يكي از اين پيوست‌ها درباره انتقاد برتراند راسل از دين است كه محمد معروف از آن به كوتاهي سخن گفته است. برتراند راسل در مورد انگيزه‌هاي گرايش به دين اعتقاداتي خاص دارد. او معتقد است ترس و غرور از جمله انگيزه‌هاي اصلي در گرايش به دين است.