”نامه به شاعری جوان” در حال سفر و سرگشتگی خودخواسته نوشته شده و در واقع این نامه‌ها را باید گفتگوی ریلکه‌ی شاعر با «من» درون دانست. ریلکه در این نامه‌ها درونیات خود را برای کسی آشکار می‌کند که او را به کلی نمی‌شناسد. او در این نامه‌ها بدون هیچ تعصبی از؛ مرگ، عشق، تنهایی و رازهای خلقت نوشته است. گویا ساختارمند کردن احساسات درونی، نه تنها نیاز که ذات و خلوت او را به نمایش می‌گذارد. به همین خاطر هم شاید طبیعی بنماید که نامه به یک ناشناس، بهترین شکل بیان احساسات شاعری است سرگشته و تنها. به این شکل، او ضمن حفظ فاصله خود با مخاطب، می‌تواند اعتمادی متقابل را سامان دهد.
نامه به شاعری جوان
نویسنده: راینرماریا ریلکه
مترجم: عباس شکری
ناشر: نشر H&S media
نامه‌نگاری | شعر
چاپ اول: 1393
151 صفحه
