واقعیت‌ها مدام در تغييرند. سيگار در آغاز از سوي پزشکان تجويز مي‌شد، اما بعدا مرگ‌آور دانسته شد. گوشت خوردن مفيد بود، سپس مضر و دوباره مفيد شد. و حالا هم كه بسته به نظر اشخاص است. فكر مي‌كرديم كه زمين مركز عالم است، اما به تدريج از اهميتش كاسته شد. گونه‌هاي ديگري از واقعيت‌هاي اطرافمان نيز در تغييرند. ارتباط با اينترنت نسبت به ده سال پيش به‌ مراتب سريع‌تر شده است. زبان علم از لاتين به آلماني و سپس به انگليسي تغيير كرده است. به‌طور قطع باز هم تغيير خواهد كرد. جمعيت آدم‌ها تنها در يكصد سال گذشته از دو ميليارد به بيش از هفت ميليارد افزايش يافته است. ما از پايبندي به كره زمين به گام نهادن بر ماه رسيده‌ايم و ساخته‌هاي خود را تا مرزهاي منظومه شمسي گسيل داشته‌ايم. گويي دنياي ما در يك گذار هميشگي است. با تغيير دائمي دانسته‌هايمان حتي افراد علامه هم به دشواري ياراي هم‌پايي با آن را دارند. شايد همه اين تغييرها اتفاقي و نفس‌گير به نظر برسد، اما در واقع چنين برمي‌آيد كه در بطن اين سروصداي متغير، نظمي هست، نظمي قاعده‌مند و نظام‌مند كه با علم و رياضيات توضيح داده مي‌شود.