شوپنهاور عقیده داشت زمانی که شما به یک حریف باهوش‌تر و ماهرتر از خودتان برمی‌خورید، نمی‌توانید به روش‌ها و فنون ماهرانه و مهارت در گفتگو امیدوار باشید؛ بنابراین می‌توانید به توسل به ناسزا و خشونت، برتری خود را به طرف مقابل ثابت کنید. این ترفند به شما کمک می‌کند تا فلاکت و بینوایی‌تان مشخص نشود و شما را در بحث‌ها سربلند کند. این فیلسوف در کتاب حاضر صراحتا به مسائل مختلف می‌تازد و درمورد موضوعاتی مثل فلسفه، سیاست، فردیت، زنان و روابط اجتماعی نظرات خود را بیان می‌کند. او در این میان هیچ ابایی نیز از فحش دادن و توهین کردن ندارد و به هیچ عنوان برایش اهمیت ندارد که کسی یا چیزی را که مورد خطاب قرار داده، چقدر برای مردم جامعه پذیرفته شده و مورد احترام باشد. پیام کلی کتاب را می‌توان در این جمله خلاصه کرد که «بهترین دفاع حمله است». نویسنده حتی در بخشی از کتاب می‌گوید بهتر است در میان بحث به شکلی ناگهانی شروع به فحاشی و جدل کنید. چراکه باعث می‌شود مخاطبتان به مرور از موضوع اصلی پرت شود. شاید پیش خود فکر کنید که رنجاندن دیگران کاری زشت و ناپسند است. ولی اگر شوپنهاور را بشناسید، دیگر باید بدانید که او اینطور است و عقیده دارد شر همیشه در جهان پیروز بوده است پس باید به شر پرداخت و نباید آن را در وجودمان سرکوب کنیم!