هنر ریسندگی، بافتن پارچه و فرش از هنرهای معروف ایرانیان بوده و تولید و مصرف منسوجات در ایران دارای پیشینه ای طولانی است. اگرچه در ابتدا پوشش برای محافظت از بدن به کار می رفته، اما لا شروع زندگی اجتماعی انسان، بازتابی از موقعیت های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و اعتقادی افراد جامعه شده است. منسوجات و پوشاک همواره جلوه گاهی از هنر بشر بوده اند. با پیشرفت روزافزون فناوری ها در حوزه های مختلف و با استفاده از سیستم های هوشمند، محصولات متنوعی در عصر حاضر عرضه می شوند که زمانی برای انسان در حد تصور بود، اما امروز تصورات ذهنی انسان جنبه حقیقت یافته است. زندگی در جوامع بشری ارتقاء قابل توجهی یافته و منجر به راحتی بیشتر و امنیت افراد در زندگی روزمره شده است. امروزه صنعت نساجی با تولید انواع پارچه، مانند پارچه های هوشمند، منسوجات سبز و غیره که برای هدف های گوناگونی تهیه می شوند، آسایش و راحتی بیشتری برای انسان فراهم نموده است. این در حالی است که مصرف انواع منسوجات و پوشاک با رشد جمعیت و نیاز به منسوجات جدید با ویژگی های منحصر به فرد، روز به روز در حال افزایش است و لذا به طور روز افزون انواع پارچه های جدید و متنوع به بازار عرضه می شود. امروزه حفظ محیط زیست برای نسل های آینده از ارکان اصلی توسعه پایدار در هر کشوری محسوب می شود. بذا باید تلاش نمود که برای حفظ سرمایه های ملی کشور، با بالابردن کیفیت محصولات و کاهش میزان مصرف، از میزان ضایعات منسوجات و پوشاک کاست.