سرژی بِلبِل در ۱۹۶۳ در شهر تاراسا بارسلونا متولد شد. او پیروِ آموخته‌های خوسه سانچیس سینیسترا مدیر تئاتر فرونتریزو بود. از ۱۹۸۶ بلبل در فعالیت‌های این مرکز تئاتر مشارکت کرد و دیری نگذشت که جزو بااستعدادترین نمایشنامه‌نویسان نوظهور کاتالان شناخته شد. آثار نغز بلبل، که اغلب در رده‌ی بهترین آثار قرار می‌گیرد، در قالب‌هایی نو خلق می‌شود که او در آن‌ها به کندوکاو می‌پردازد؛ او نمایشنامه‌نویسی را طبق ساختارهای آن و ماهیت کشمکش نمایشی بررسی می‌کند. از مهم‌ترین آثار او می‌توان به السا اشنایدر  (۱۹۸۷، برنده‌ی جایزه‌ی ملی ایگناسی ایگلسیاس )، تخت‌خواب عروسی  (۱۹۸۹)، نوازش  (۱۹۹۱) و مردن  (۱۹۹۵) اشاره کرد. سرژی بلبل، در کنار نویسندگی، سابقه‌ی ترجمه و کارگردانی تئاتر نیز دارد و مدرس انجمن تئاتر بارسلوناست. از جمله آثاری که او ترجمه کرده است می‌توان به فِدْر از راسین ، صدای پا از ساموئل بکت، اضافه‌حقوق از ژرژ پرک  و نبرد سیاهان و سگ‌ها  و در خلوت مزارع پنبه از برنار‌ماری کلتس اشاره کرد. نوازش برای نخستین‌بار در ۱۹۹۴ در کمدی کان فرانسه روی صحنه رفت و السا اشنایدر و تخت‌خواب عروسی بارها موضوع خوانش‌های عمومی قرار گرفته است (برای نمونه، در ۱۹۹۵، اجرای ژان لوئی ژاکوپن از تخت‌خواب عروسی در پوئاتیه  فرانسه). در سال‌های ۱۹۹۱، ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳، سرژی بلبل در بخش تئاتر جایزه‌ی ملی ادبیات کاتالان و در ۱۹۹۶ جایزه‌ی ملی ادبیات نمایشی وزارت فرهنگ اسپانیا را دریافت کرد.
«فیل‌ها سی میلیون ساله رو زمینن تا در عرض یکی دو دهه نابود شن فقط برای این‌که کلیدهای پیانو و ژتون‌های ما رو تأمین کنن. خدایا، نمی‌بینی؟ این یه مصیبت بزرگه. این... این فاجعه است. افتضاح وحشتناکِ هولناکیه و من نمی‌دونم چی کارش کنم؛ حالا به من بگین ببینم، کس دیگه‌ای هم هست که حس کنه این‌جا داره تاریک و تاریک‌تر می‌شه؟»